Integracja sensoryczna
Twórczynią Integracji Sensorycznej jest dr Ayers. Definiuje ona integrację sensoryczną jako proces, w którym następuje organizacja dostarczanych do naszego organizmu wrażeń, tak by mogły być wykorzystane w celowym, zakończonym sukcesem działaniu. Metoda Integracji Sensorycznej to zestaw indywidualnie dobranych ćwiczeń, mających na celu nauczenie mózgu właściwego reagowania na bodźce zewnętrzne. Integracja Sensoryczna przeznaczona jest m.in. dla dzieci z:
wzmożoną aktywnością ruchową
zaburzeniami koncentracji uwagi
zaburzeniami koordynacji ciała
trudnościami w uczeniu
nadwrażliwością bądź zbyt mała wrażliwością na różnorakie bodźce np. dotykowe, wzrokowe, zapachowe, etc.
opóźnionym rozwojem mowy
trudnościami w nabywaniu umiejętności samoobsługowych
trudnościami w kontaktach społecznych
zbyt niską samooceną
Integracja sensoryczna jest podstawą procesów uczenia się, zachowania społecznego. dzięki niej możemy adekwatnie reagować na wszystkie sytuacje dnia codziennego. Rodzice i pedagodzy powinni zwrócić szczególną uwagę na pewne objawy nieprawidłowości w funkcjonowaniu dziecka. Należy pamiętać, że w momencie pojawienia się pojedynczego objawu nie ma wskazania do diagnozy SI. Jednakże pojawienie się kilku objawów kwalifikuje się do przeprowadzenia pełnej diagnozy SI. Do objawów należą:
opóźnienia i zaburzenia rozwoju mowy
trudności z czytaniem, pisaniem, liczeniem – z rozpoznawaniem liter, cyfr, mylenie, odwracanie liter, pismo lustrzane, przekręcanie sylab, wyrazów, czytanie wyrazów od końca
problemy z percepcją wzrokową (mylenie liter podobnych, np. p/b, b/d)
nieprawidłowy chwyt kredki, długopisu, kłopoty z cięciem nożyczkami
trudności z utrzymaniem głowy w pozycji pionowej, podpiera ręką, kładzie się na stoliku
kłopoty ze wskazaniem części ciała, myli stronę prawą i lewą
ma prawie zawsze jakiś siniak czy zadrapanie, gdyż potyka się i przewraca częściej niż rówieśnicy
kłopoty z: samodzielnym korzystaniu z WC, kąpielą w łazience, ubieraniem się, zwłaszcza zapinaniem guzików, sznurowaniem butów
nadmierną ruchliwość
utrudniona orientację w otoczeniu – dziecko czuje się zagubione
zaburzenia napięcia mięśniowego – wzmożone lub obniżone
lęk przed upadkiem lub wysokością – wchodząc po schodach lub schodząc
obniżone zainteresowanie aktywnością ruchową, niechęć do karuzeli i huśtawek na placu zabaw, dziecko nie lubi podskakiwać
niewspółmierna reakcja (np. krzyk, płacz) do siły bodźca na nagłe dotknięcie albo lekkie popchnięcie z tyłu
problemy z siadaniem na krześle lub poprawia na nim swoją pozycję zdarza się, że spada, ma niezgrabne ruchy – zbyt zamaszyste, często chodzi na palcach
problemy z rzucaniem i łapaniem piłki
skłonności do szybkiego męczenia się, sprawia wrażenie słabego dziecka
problemy z uczeniem się nowych aktywności ruchowych (pływanie, jazda na rowerze), kłopoty z dotrzymaniem kroku rówieśnikom – wielu ćwiczeń nie jest w stanie wykonać
słabe wyczucie odległości np. nieumyślnie wchodzi lub wpada na meble, ściany czy inne osoby, zrzuca książki z ławki
zaburzona orientacja – podczas gier zespołowych zdarza się, że biegnie w innym kierunku niż jego drużyna, w inną stronę niż piłka, którą ma złapać
problemy z koncentracją uwagi
trudności ze współpracą z dorosłym lub współdziałania z innymi dziećmi
problemy emocjonalne
niska samoocena
GODZINY OTWARCIA
poniedziałek-piątek | 7:30-19:30 |
sobota-niedziela | nieczynne |
TELEFON
574 120 205
NASZA LOKALIZACJA
Królik – terapia i diagnoza
ul. ks. J. Popiełuszki 24 lok. 5H
(os. Generałów)