Moje dziecko unika kontaktu z rówieśnikami

Niektóre dzieci stronią od kontaktu ze swoimi rówieśnikami. Nazywani są mianem odludków. Nie biorą czynnego udziału w grach zespołowych czy w zabawach wymagających nawiązaniu bezpośredniego (dotykowego) kontaktu z innymi dziećmi.

Czym jest spowodowany ten stan rzeczy?

Dzieci unikające kontaktu z innymi często kierowane są do psychologa czy pedagoga szkolnego. Spowodowane jest to tym, że nauczyciele upatrują się w dziecku problemów natury emocjonalnej. Jednakże nie zawsze chodzi o emocje. Takie zachowanie dziecka może wynikać z nadwrażliwości układu dotykowego.

Układ dotykowy stanowi największy oraz najwcześniej rozwijający się u człowieka układ sensoryczny

Pierwszymi wrażeniami odbieranymi przez płód w łonie matki (już w piątym tygodniu ciąży) są właśnie bodźce dotykowe. Dopiero w późniejszych etapach życia płodowego człowiek rozwija kolejne zmysły. Płód znajdujący się w łonie matki czerpie wrażenia dotykowe między innymi z kontaktu ze ścianami macicy matki, czy nacisku wód płodowych.

Dotyk w znacznym stopniu wpływa na rozwój motoryki małej. Dzięki wrażeniom pochodzącym ze zmysłu dotyku rozwijamy umiejętności manipulacyjne (zdolności manulane) oraz dotyk różnicujący (np. odróżnianie i różnicowanie rodzaju powierzchni – miękkie-twarde, czy ostre-tępe).

Zmysł dotyku wpływa na kształtowanie percepcji wzrokowej

Dzięki informacjom pochodzącym z tego zmysłu uzyskujemy informacje na temat cech danego przedmiotu oraz jego relacji z otoczeniem.
Dziecko z nadwrażliwością dotykową może w sposób negatywny reagować zarówno na niespodziewany dotyk jaki i ten spodziewany. Reakcje dziecka mogą być bardzo burzliwe. Może odepchnąć osobę, która go dotknęła, zacząć krzyczeć, płakać, uciekać. Dziecko z nadwrażliwością dotykową odbiera każdy rodzaj dotyku (nawet lekki) jako „atak”, niebezpieczeństwo, przed którym należy się chronić. Zauważa się, że dzieci w celu zniwelowania negatywnych doznań płynących z nadwrażliwości układu dotykowego, lubią z impetem wtulać się w inne osoby, preferują mocny docisk.

Istnieje wiele strategii pracy z dziećmi z nadreaktywnością układu dotykowego m.in.: